Özdemir Asaf (1923-1981)
Mum Alevi ile Oynayan Kedinin Öyküsü
Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında
O evde bir de kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.
Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Mumun alevi yandı,
Baktı,
Mumun titrek alevinde
Oyuna çağıran bir hava vardı.
Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
Kendi türünde çocukcasına,
Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına
Uzandı bir el attı.
Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
İlk kez gördüğü mumun yakmasına
İnanmayacaktı.
Kedi, oyunlarında büyüyordu,
Mum, üşüyordu yanmalarında.
Zaman ikili yürüyordu
Aralarında.
Bir ayrışım görünüyordu
Birinin yanmalarında
Öbürünün oynamalarında.
Kedi oyunlarında büyüyordu,
Yitirerek gitgide oyunlarını.
Mum küçülüyordu yanmalarında,
Yitirerek gitgide yakmalarını.
Oynarken büyüyen kedi yanacak,
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,
Büyüyen yana yana anlayacaktı.
Bir mum yanmasından
Ve bir kedi oyunundan
Kaldı sonunda
Bir gecenin tam ortasında
Bir evin bir odasında
Göz-göze susan
İki insan.
Mum yandı bitti,
Kedi büyüdü gitti.
Oyunlar karıştı gecelerde
Suskun uykusuzluklara.
O iki insandan, sonunda
Birinin anılarında kedi,
Birinin dalmalarında mum
Kaldı gitti.
Nerede bir mum yansa şimdi,
Nerede oynasa bir kedi,
Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
Bugün dün gibi oluyor,
Dün bugün gibi.
Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.
Ένα κερί έκαιγε σε ένα δωμάτιο ενός σπιτιού
Στο σπίτι ήταν και μια γάτα
....
As nights went by of their own accord
The candle burned and the cat played.
On one such night when the candle burned
The cat became lost in its game.
In eyes hungry for play
The candle flame burned,
The cat stared,
And in the flickering flame of the candle
A toying pleasure called out.
The cat, growing in its games, grew too
In its own child-like way,
Went round and round, walked slowly
Towards the toy-like flame.
A glance, once more, and again it looked
And stretched a paw
To the flickering candle flame.
He appeared confused
Until his whiskers burned…
Didn’t seem to believe
That the flame he’d seen for the very first time
Could burn him.
The cat grew as it played,
The candle grew cold as it burned.
Time stepped between them,
Quickened its pace.
And something seemed strange
Between the burning of one
And the games of the other.
But the cat grew as it played,
Slowly losing the game.
And the candle grew small as it burned,
Slowly losing its flame.
The cat, as it plays, will burn,
The candle, lighting, growing small, will burn.
The one getting small will brighten as it burns,
The one growing big will learn as it’s burnt.
After the candle’s burning
And the cat’s playing
There remained
In a room of a house
In the middle of the night
Two people
Silently staring.
The candle burned to its end,
The cat grew and went.
Games dissolved into nights
Into a silent insomnia.
In the memories and thoughts
Of two people
A cat and a candle
Came and went.
Wherever a candle burns now,
Wherever a cat plays,
The shadows of each are entwined and reflect…
Today is like yesterday,
Yesterday like today.
The candle scratches my hands
And the cat’s paws light up my past.
