Το βαρυτικό γαρύφαλο - Εντίπ Τζανσεβέρ
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Ξέρεις λίγο λίγο ζεις μέσα μου
Oysaki seninle güzel olmak var
Ωστόσο το ωραίο με σένα είναι
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Για παράδειγμα πίνεις ρακί, σαν να πέφτει ένα γαρύφαλο μέσα μας
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Ένα δέντρο δουλεύει θρωίζοντας δίπλα μας
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Το στομάχι μου του μυαλό μου μέχρι εκεί δα μένει.
Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Εσύ έχεις κλίση προς το γαρύφαλο, να το παίρνω και στο δίνω
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
Και συ σε κάποιον άλλο το δίνεις πιο όμορφο
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Εκείνος πάλι σε ένα διπλανό το δίνει
Derken karanfil elden ele.
Λέγοντας το γαρύφαλο από χέρι σε χέρι.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Βλέπεις λοιπόν μια αγάπη μεγαλώνουμε με σένα
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Εσένα ακουμπώ, εσένα ζεσταίνω, δεν είναι αυτό
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Κοίτα πως επτά χρώματα σαν να γυρνάνε σε ένα
Birleşiyoruz sessizce.
Ενωνόμαστε αθόρυβα.
